۲۰ تن از زنان همبند با فعالان محیط زیست طی نامه‌ای خواستار آزادی این زندانیان شده‌اند. این افراد آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی را "یکی از نتایج جنبش زن، زندگی، آزادی" دانسته و نوشته‌اند: «بی‌گناهان دیگری هنوز به دلیل اعمال نظرهای ضابطان (بازجویان) و مقامات قضایی - امنیتی همچنان در زندان‌ها هستند. مظلومانی که در مسیرهای غیربشری و ناعادلانه به دلیل سیاست‌های اقتدارگرایانه حکومتی و کشمکش‌های قدرت، متحمل زندان شده‌اند. از جمله فعالان محیط زیست که عاشقانه و دلسوزانه برای حفظ محیط زیست کشورمان در دورافتاده‌ترین نقاط کشور خدمت کرده و دل در گرو سرزمینمان دارند.»
در این نامه که در صفحه اینستاگرام نرگس محمدی منتشر شده به برخی از آزارهایی که فعالان محیط زیست زندانی در طول پنج سال گذشته متحمل شده‌اند اشاره شده است، از جمله "هشت ماه تحمل سلول انفرادی، بازجویی‌های تحت شکنجه و فشار روحی و روانی شدید، هتک حرمت و تهدید و آزار جنسی، تهدید به تزریق آمپول هوا و فلج‌کننده، مخدوش کردن نوشته‌های متهمان، نشان دادن عکس و فیلم از کاووس سیدامامی و تحت بازجویی بودن خواهر و پدر و … متهمان، عدم دسترسی به پرونده تا امروز به دلیل محرمانه و فوق امنیتی خواندن آن، عدم دسترسی به وکیل تا جلسات دادگاه، بی‌اطلاعی از کیفرخواست تا کنون" و حالا نیز محرومیت از عفو و آزادی مشروط.
امضاکنندگان این نامه تصریح کرده‌اند که فارغ از تفاوت آرای سیاسی و عقیدتی بر این باورند که آزادی فعالان محیط زیست امری ضروری است.
سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، هومن جوکار، سام رجبی، مراد طاهباز، امیرحسین خالقی، طاهر قدیریان از زمستن ۱۳۹۶ تا کنون زندانی هستند. اخیرا سام رجبی تنها کسی از این گروه بود که به مرخصی اعزام شد و بعد از چند روز به زندان بازگشت.
نرگس محمدی، ناهید تقوی، مهوش شهریاری، فریبا کمال‌آبادی، سپیده قلیان، بهاره هدایت، فائزه هاشمی و گلرخ ایرایی از جمله امضاکنندگان این نامه هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر