جناب آقای رئیس
واقعی و فراگیر دربارۀ آیندۀ ایران پاسخ داده شود با خشونت و سرکوب رو به رو است.
همان طور که می دانید بهائیان ایران ۴۳ سال است که از نزدیک با سرکوب، رنج و ستم، بازداشت های خودسرانه، محرومیت از
تحصیالت دانشگاهی، نفرت پراکنی، آزار و اذیت روزانه و حتی اعدام آشنایند. در حقیقت آنچه امروز در ایران شاهد آن هستیم،
گسترش سرکوبی است که بهائیان دهه ها تجربه کرده اند و اکنون به عموم مردم ایران تحمیل گردیده است. حکومتی که به یک
گروه ظلم کند، مطمئنًا در بلندمدت نسبت به همۀ گروهها ستم روا خواهد داشت.
در تمام این ۴۳ سال، جامعۀ جهانی بهائی هر سال خواستار مکانیسم های حقوقی بین المللی برای واداشتن ایران به پاسخگویی در
سازمان ملل، و جلب توجه جهانیان به نقض حقوق بشر در این کشور بوده است. چنین مکانیسم هایی آخرین امید هر فرد ستمدیده
است، تنها راهی است که سازمان ملل می تواند به اصول بنیادینش وفادار بماند و به قربانیان سرکوب نشان دهد که می توانند به
نظام حقوق بشر اعتماد کنند و این نکته را روشن میسازد که جرائم حقوق بشری را نمی توان بدون مجازات مرتکب شد و اینکه
جهانیان در کنار این قربانیان ایستادهاند و اجازه نمی دهند عدهای در رنج و ستم باشند در حالی که ما نظارهگر هستیم.
تاسیس یک نهاد مستقل حقیقت یاب برای وضعیت ایران، درخواست فوری این شورا را تقویت می کند، یعنی این که حکومت ایران
باید به تعهدات حقوق بشری خود پایبند باشد.
این قدم همچنین به حکومت ایران پیام می دهد که آنچه مردمش میخواهند حکومتی است که به حقوق همگان احترام بگذارد و با
زنان، اقلیت های قومی و دینی و به معنای واقع با همه به عنوان شهروندان برابر رفتار کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر